آخرین سنگر کسی بودن، از لذت‌بخش‌ترین موقعیت‌هاست. انگار که آخرین امیدش باشی، انگار که میتواند از بین همه‌ی آدم‌هایش میان دستان تو پناه بگیرد، آرام شود، و خود خودش باشد …
داشتن آدمها، نمیتواند اضطراب تنهایی و اندوه نداشتن صمیمیت را کم کند، اما بودن آدمها میتواند. گاهی تلاش مدام ما برای داشتن آدمها، فرصت بودنشان و بودنمان را از بین میبرد …
